„Dom – Matka”, czyli Dom Macierzysty, to pierwszy klasztor Księży Sercanow w Polsce.
Powołany do istnienia 31 marca 1928 roku na czele którego stanął ks. Kazimierz Wiecheć, pierwszy polski Sercanin. Gdy wrócił do Polski po studiach i kilkuletniej pracy we Włoszech zamieszkał w Krakowie, w domu księży emerytów przy ul. św. Marka 10. Decyzją metropolity krakowskiego ks. Adama kardynała Sapiehy Kraków-Płaszów został wybrany na najlepszą lokalizację dla przyszłego klasztoru. Jesienią 1928 roku ks. Kazimierz przeniósł się do wynajętego domu przy ul. Koszykarskiej 7 podejmując tam pracę duszpasterską.
W 1929 roku decyzją Rady Miasta Krakowa przekazano Sercanom działkę przy ulicy Saskiej. Budowa ruszyła pełną parą w 1930 roku. We wrześniu poświęcono kamień węgielny. Prace posuwały się na tyle szybko, iż w roku 1931 księża mogli już zamieszkać w nowym domu. W listopadzie tegoż roku do kościoła uroczyście wprowadzono XV wieczny obraz Matki Bożej, dar Państwa Cichoniów, który dzisiaj jest czczony jako wizerunek Matki Bożej Płaszowskiej - Matki Błogosławionego Macierzyństwa.
W 1932 roku otwarto Niższe Seminarium, czyli szkołę średnią dla chłopców, obok już istniejącego domu zakonnego i parafii. Wspólnota sercańska rozwijała się, jednak sielanka nie trwała długo. We wrześniu 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Na początku okupacji w klasztorze znaleźli schronienie wysiedleńcy, natomiast 25 marca 1940 roku klasztor zajął Wehrmacht. W budynku stacjonowali żołnierze niemieccy i tzw. policja granatowa. Po wojnie podjęto decyzję o dobudowaniu drugiego skrzydła klasztoru. W 1952 roku władze komunistyczne zorganizowały w budynkach klasztornych szpital dla psychicznie chorych kobiet, który później przemianowano na psychiatryczny szpital dziecięcy. W tym czasie księża mieli do dyspozycji jedynie jedno piętro klasztoru.
Wartym odnotowania faktem w historii tego miejsca jest wielokrotna obecność w budynku klasztoru w latach 1950-1978, ówczesnego biskupa, arcybiskupa i kardynała Karola Wojtyły.
Poważne zmiany zaczęły zachodzić po upadku systemu komunistycznego w Polsce. W roku 1993 budynek klasztoru na nowo stał się własnością Księży Sercanów. Zdewastowany budynek oraz obejście zostało ponownie przeznaczone do celów apostolskich zgromadzenia.
W latach 2009-2013 cały obiekt został poddany gruntownej modernizacji. Uzyskał on m.in. dodatkowe piętro, zaadaptowane podpiwniczenie, dobudowane hole i ciągi komunikacyjne. Decyzją ówczesnych władz zakonnych część dotychczasowego klasztoru przeznaczono na przyszły Dom Pielgrzyma. Remontowi temu przewodził w Krakowie ks. Grzegorz Kurzaj, natomiast z ramienia prowincji ówczesny ekonom prowincjalny ks. Zdzisław Kozioł i ks. Ireneusz Kmieć. Działania te poprzedzone były długoletnimi pracami przygotowującymi odpowiednią dokumentację i serię pozwoleń. We wrześniu 2012 roku decyzją prowincjała ks. Artura Saneckiego misję organizacji struktury i wyposażenia budynku pod przyszłą wspólnotę i działalność gospodarczą zlecił ks. Włodzimierzowi Płatkowi. Współpracownikiem mianowany został ks. Tomasz Wierzbicki. Był to czas wytężonej pracy przy równoczesnym topniejącym zasobie finansów przeznaczonym na to dzieło.
W styczniu 2013 roku na nowo w murach domu zamieszkała wspólnota zakonna. 28 lutego 2013 roku otwarty został Domus Mater. W budynku tym obok części gościnnej dla pielgrzymów i turystów znalazły się takie duszpasterstwa jak: Centrum Zdrowia Rodziny w ramach którego zaczęły być organizowane kursy dla narzeczonych przygotowujących się do sakramentu małżeństwa, poradnie psychologiczno-rodzinne, spowiedź i kierownictwo duchowe dla narzeczonych, małżonków, wdowców, towarzyszenie rodzicom „dziecka utraconego”, wspieranie duchowej adopcji; przy Centrum zaczęła działać poradnia Naprotechnologii; duszpasterstwo „Transplantacja TAK” oraz Duszpasterstwo Przedsiębiorców i Pracodawców Talent. Rozpoczęto organizację rekolekcji dla księży. Uroczyste poświęcenie domu miało miejsce 13 października przez bpa Jana Zająca.
Warto też dodać, iż w aktualnych pomieszczeniach Domus Mater, przez długie lata wychowywał się, studiował a następnie pracował naukowo i zamieszkiwał ks. prof. Stanisław kardynał Nagy, długoletni przyjaciel i doradca św. Jana Pawła II. Warto wspomnieć, że w dniu otwarcia domu (28.02.2013) ks. Kardynał ofiarował pierwszemu dyrektorowi Domus Mater ks. Włodzimierzowi Płatkowi wierną kopie obrazu Matki Bożej Płaszowskiej – Błogosławionego Macierzyństwa, który znajduje się po dziś dzień w holu recepcji, polecając to nowe dzieło Księży Sercanów opiece Maryi. Postać ks. kard. Stanisława upamiętniona została, poza żywymi wspomnieniami, otwarciem w Domus Mater 5 czerwca 2014 roku, w pierwszą rocznicę Jego śmierci, Izby Pamięci. Pośród licznych osobistych rzeczy i pamiątek znaleźć można te najdroższe sercu śp. ks. kard. Stanisława Nagyego, korespondencję z przyjacielem Karolem Wojtyłą – św. Janem Pawłem II.
Przez kolejne lata Domus Mater sukcesywnie powiększało grono Gości odwiedzających nasz Dom, a tym samym Kraków i okolice. W roku 2014 do działalności Domus Mater dołączony został budynek przy ul. Przewóz 3, tzw. Biały Dom, w którym zaadoptowane zostały pomieszczenia na część hostelową. W 2015 roku Domus Mater otrzymało nominację w kategorii HOTEL ROKU 2015 HRS DEALS. Rokrocznie wyróżniany jest przez wiodący na rynku turystycznym amerykański portal TRIPADVISOR jako obiekt noclegowo-konferencyjny budzący wysokie zaufanie Gości. Rok 2019 przyniósł kolejne zmiany, w czerwcu obiekt został skategoryzowany jako hotel DOMUS MATER***.
